Deniz gözlerin Şiiri - Dağlar Özügüç

Kapısı sürgülenmiş köhne bir evdi mazi
Çaldık kapısını ama açan olmadı
Umut ışığı bekleyen cümlemizi
Oynayan perdesi meraklandırıyordu
Bir heyecen sağanağı başladı
Sonra yağmur yağdı...
Arkasından dolu...
Bir kem göz sızlatmıştı yüreğimizi
Ayrılığa ne ben dur diyebildim,
Nede azgın umutlarım durdu...
Herkes ağlıyordu
Ve hayret kimse ıslanmadı
Sadece hayallerim musallada
Hatıralar ise deniz gözlerinde
Bir göründü bir kayboldu