Yıkılır bu şehir, bütün caddeler
İnsanlar gör bak ne haldeler
Sensizlik bana ölümden beter
Artık seni unutayım yeter.
Çok acı çektim
Göğüs gerip
Seviyorum seni ve bu aşk asla
İçimde sönmeyecek bütünüyle.
Biraz yumuşatsın seni artık bu sevgi
İstemem bu kadar olmanı taş kalpli.
Gözlerin gözlerime değince
Çoğunlukla dalgın
En fazla birkaç saniye
Boş bakışlarında kendimi arar
Kalbimde taşikardi, ellerimde tremor
Bazen nefes almayı unutarak
Öleceği zaman insan hissedermiş galiba ölmeme daha çok var
Bu dünyaya hiç gelmezdim bana kalsa
Cami tuvaletinde dudaklarına ruj süren kızlar
Cami bahçesinde sol elle sigara içmenin haram olduğunu iddia eden kadınlar
Yeni doğmuş bir bebeğin koronaya yakalanması
Markette bisküvi fiyatlarına bakarken şairin şiir yazması
Yaş yirmi yedi yolun yarısı bile etmez
Doğrusu hiç bilinmez
Ne kadar yaşayacağım
Neresindeyim ömrün
Anne karnındaki huzur
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün
Seviyorum harıktan akan suyun sesini ve gece uğuldamaya başlayan her şeyi.
Nispeten gündüzünden serin yaz geceleri.
İlkbaharın ılık günleri, güzün hüzünlü akşamüzerleri, kışın tanrıya özenişi
Hepsini sevdaya dahil ediyorum.
Saçlarını uzat, zalim olma
Cinnet üstüne uzman kitaplar
Çok yorgun bir şiir yazmaya karar verdi hastane kantininde oturmuş yarısı çürük ekşi çileklerden yerken
Bir de kahve almıştı
Neden bu kadar çok ağrıyordu başı
Gözlerini açmakta zorlanıyordu
Yeni bir migren atağının habercisi
Belki kahve iyi gelirdi
Bir şiir yazmak istiyorum okuyanlar ölsün.
Okumayanlar da ölecek ama okuyanlar mutlaka ölsün.
Aslında şiir öldürmeyecek kimseyi
Son nefeste içilen zemzem gibi
Belki sağlayacak daha kolay ölmemizi
Daha az acı çekmemizi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!