Deniz Benim Evim Şiiri - Remziye Bilinmez

Uzun bir yolda bir sesin peşinde
Koşuyorum görünmez bir şekilde
Kimsenin umrunda değilim
Farkettim ki ben sarsılmaz biriyim
Elimde bir kabuk
Beni evine çağıran uğultular duyuyorum
Koşuyorum
Önümde ne var bilmiyorum
Yanımda ne varsa eş geçiyorum
Soluklanıyorum bazen pes edicek gibi oluyorum
Elimdeki deniz kabuğundan
Beni evime çağıran uğultular buluyorum
Acılar var kaderimde yanlızlıklar
Beni bir an olsun bırakmadılar
Yine de biliyorum dayanırım
Kendimi en iyi ben tanırım
Evime giden yolu arıyorum
Bir denizin içine dalıyorum
Boğuluyorum
Ve uğulduyorum
Sanırım ölüyorum
Ya da bir deniz kabuğuna dönüşüyorum.