Dengesizsin Şiiri - Ezgi Erdem

kamikazenin sahibine yıllar sonra..:

dengesizsin sen! ! ..
hiç bir şeyden tam emin olmadın hiç
hiçbir şey kesinleşmedi düşüncelerinde
hayat çelişki olmuş artık
totolojilerde yaramaz sana

dengesiz ve düşüncesizsin sen
biriyle kızıştığında karşındakinin kim olduğunu unutuyorsun
öğretmeninmiş…annenmiş…arkadaşınmış
hiç birinin önemi kalmıyor gözünde oysa,
herşeyin bir sebebi var:
sen onlara birşey yapmasan onlarla mutlu olursun dAiMa!

dengesiz ve kararsızsın sen
birine baktığında selam versem mi vermesem mi diyorsun
karşındaki verecekken yüzünü çeviriyorsun..
her şeyde böylesin sen..
gitsem mi kalsam mı..
derse girsem mi girmesem mi
kararlar alsam mı almasam mı
uysam mı onlara uymasam mı…

dengesizsin ve inciticisin sen..
annen seni düşünürken kızarsın
incinir yüce insan
öğretmenini falan geçtim..
peki ya sevdiklerini incitmen..
onları üzgün görmek sana batmıyorsa
hiç durma devam et yoluna
bölmeyelim biz seni…

dengesiz ve mutsuzsun sen
hiç bir şey gerçek tat vermiyor ki..
zaten damağında kalan acı tat(?) engel buna
evde sıkılır canın,okul da kesmez seni
gittiğin her yer bir arayıştır oysa
gerçek mutluluk için
yapay kahkahalarla avunursun,
kafanı dağıtmak için
sonra bir de geçici aşklar var hep yanında
sen taşıdığın kadarıyla yanındalar
balon misali bıraktığında uçup gidiyor hayatında
her şey böylesine geçici ve sönükken…
seni anlatılmayacak kadar yazıp çizemeyecek kadar..
seni olduğu gibi seven,mutluluğun için çabalayan
kısaca bir gülüşünü görmek için sana yardım eli uzatan birini geri çevirebilecek kadar
kapıların kapalı mutluluğa…
dengesiz ve hissisin sen

(gözlerim açıldı sonunda,gerçekleri görmek için yılları tüketmek mi gerekiyormuş…)