Yüzyıllık bir uykunun ağırlığı var sanki üstümde...
Sanki hiç uyanmayacağım bir uykuya yatmışım ama
Davetsiz bir misafir beni tatlı uykumdan uyandırmış gibi
Huzursuz, keyifsiz ve bir o kadar da uykulu hissediyorum kendimi...
Biliyorum ki tekrar dalınmaz o tatlı uykuya...
Gerçekleri rüya haline getirebilmek mümkün mü peki?
Mümkün mü içimde ki uyuyan güzelliği uyandırabilmek?
Biliyorum...
O hala yerli yerinde mışıl mışıl derin uykularda...
Bedenime değen ve uyandıran el...
Yüreğime değemedi her nedense...
O hala uyuyor...
Oysa ruhsuz bir bedenin ayakta durmasından
Daha acı...
Daha kederli...
Daha anlamsız
Ne olabilir ki?
Kayıt Tarihi : 28.3.2003 14:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!