Den... Şiiri - Gökmen Varol

Gölgeler belirir dağlarda.
Kanatları çırpınır göğsümün.
İç dökmekten beterdir susmuş bir çift göz.
Ne zaman bir çocuk büzse ağzını
Yetersiz kalır nice düşüm.
Vardığı birikimin nitelikselliği
Anlamını koyverip süzülür yaprak uçlarından.
Ben'im dersin karşı dağlara
Yankılanır cümlelerin boşvermişliği.
Kaç satır, kaç den,
kaç boynu bükük eğilmez dediğin gölgen
Ömür gibi dizilir önüne.
Uzaklara bakarsın,
Mağrur.
Emin.
Kılıçtan keskin iner bir tuşa basmak
Sen kalırsın geride
Güneş yeni doğarken...