Demiri Dövenlerin Türküsü

Göçümüzü yazan kalem değil tekerlek izlerimizdir,
Sözümüzü nakşeden kâğıt değil davulun derisidir.
Biz ki ateşle barışık, demirle kardeş bir halkın evlatlarıyız,
Yolumuzu çizen sultan değil, her sabah doğan güneştir.

Köle pazarında satılan bedenler değil, özgürlük türkülerimizdi,
Gaz odasında sönen nefesler değil, "Gelem Gelem" nakaratımızdı.
Zulmün kaydı düşsün defterlere, bizimki sazın teline yazılı,
Unutan toprak bile hatırlar çaldığımız üç telli sazımızı.

Biz Horasan'dan, Hindistan'dan süren o kadim kervanız,
Yüreğimizde Yunus, dilimizde Fuzuli, elimizde çekiç
Biz ki Bektaşi muhabbetinde, Roman ritminde iki canız,
Ateşi suda söndürmedik, sözü dövdük örsümüzde.

Pir Sultan'ın "dönen dönsün"ü, bizim tekerleğin felsefesi,
Her devran bir hicret, her yolculuk bir varoluş destanı
Sınır çizenlere inat, yedi iklim dört köşe
Biz insanı insan eden o gizli ritmin ustalarıyız.

Biz buyuz işte; yolda bulduk kendimizi, yolda bıraktık benliğimizi,
Mülk için değil, yol için, Hakk için döndü tekerleklerimiz
Ve biz hâlâ, her düğünde, her kıvılcımda, her nefeste
Yürüyoruz... Yürüyoruz... Yürüyoruz...