Yorulmuştu demirci
Yanaklarının kemikleriyle dövmüştü sanki
Yılların demirini.
Çökmüş yanakları, solmuş gözleriyle
Geceye dönmüş tavanına bakıyordu.
Demirin tozuna karışmıştı atölyesi.
Ölümü demirin tozundan beklemişçesine
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta