Demir Tadında
Yerler demirden
hava da demir tadı…
Kiraz ağaçlarının en sarkık, en çelimsiz dalında
erken açan çiçek…
o da demirden…
Ellerim, kollarım, bedenim
beynim gözüm ayaklarım
demirden…
Nereden gelip nereye gittiğini bilmeyen
araçlar demirden…
soluduğum hava
yazdığım yazı
yürüdüğüm yol
içtiğim su…
Kaybolan gençlik, gelmekte olan ihtiyarlık
hepsi birden
demirden…
Bahçe kapıları, sokak kapıları, oda kapıları
ışık, deniz, çimen, kum
hepsi birden
demirden…
bir tek kalbin taştan
“sen çıkardın beni baştan….”
Kayıt Tarihi : 23.5.2006 17:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!