Demir Parmaklıklardan... Şiiri - Niyazi ...

Bak az biraz gözüken kırık cam pencereden öteye iç çekerek
Kapıda bekler zalimler sokmayı bekleyen sanki küçük piç engerek
Evde bekler karnında doğuştan mahküm doğmaz bebek gülerek
Aynı kapalı konum koğuştan mahküm gülmez bir bir emekliyerek

Duvarlar nemli gözler nemli aynı duvar çağırsan döner havar havar
Duymaz kader duymaz mor sümbüllü yüce erişilmez dağlar bağlar
Anası ağlar bebek ağlar oy oy o dağlar yağmur yağmur ağlar da ağlar
Hastasın hastalar hasta hem yetimler hem öksüzler hem de sağlar

Kimi bazıları lön lön konuşur ''kim içerde kim dışarda ''diye atar
Gel gör buraları bir an sor o soruları cevap işte ortada gerçek yatar
Neden nasıl soruları konuşma yersiz gereksiz ulu orta alana satar
Büyük söyleme birgün düşersin düşmez kalkmaz bir yüce Allah var

Kar yağar beyaz rengini unutsak ta soğuğu en içimizde bağrımızda
Ancak rengi yağar erimez başımızda kıymadığımız saçımızda
Yağmuru da unutsak her ağladığımızda damla damla göz yaşımızda
İyi insan kötü insan ayırımı doğuştan belli her anımızda hamurumuzda

Özgürlük belli tarih fi tarihe uzar gider çıkmaz ayın filan odaklanmış tarihine
Başlar eksilmeyen bitmeyen mizan amortisman aynı küfürler kör talihine
Görünen dağların en uc zirve ulaşılmaz özgürlük yazısı konan ufkuna bir bak hele
Basılmış tuzla karışık telis torbaya özgürlük dalı zeytiniyle konmuş yenmez sele...