Ne yapsam nereye gitsem kurtulmaz gönlüm esaretinden.
Demir kapı kör pencere sanki,ışıksız nefessiz sensiz.
Bir duvardan öbür duvara yürür durur yalnız sana açılan avluda
Belki kapılar açılır,yollar uzar.
Her günü birbirine ekler sonunda biter diye.
Beklediği ziyaretçi hep aynı sen.
Soğuk demir yatağında rüyalar görür senin olduğun rüyalar.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta