Demek ki Unutmuşsun

Demek ki unutmuşsun,
Bir zaman kalbime dokunan o ışığı.
Gözlerinle açılan kapılar,
Şimdi sessizliğin ardında kilitli.

Demek ki unutmuşsun,
Bir damla suyun içindeki evreni.
Bir nefesin taşıdığı sırları,
Bir dua gibi yükselen sevgiyi.

Demek ki unutmuşsun,
Göğe yazılmış gizli harfleri.
Yıldızların şahitliğini,
Ayın sessizce tuttuğu emaneti.

Demek ki unutmuşsun,
Toprağın sabrını, rüzgârın çağrısını.
Her yaprakta gizlenen hikmeti,
Her taşta saklı olan hakikati.

Ama ben unutmadım…
Her hatırada yeniden doğan bir ses var.
Her susuşta yankılanan bir ezgi,
Her kayboluşta saklı bir vuslat.

Ve bilirim:
Unutmak, sadece perde çekmektir.
Hakikat, sisin ardında bekler,
Sevda, sonsuzluğun içinde saklıdır.