Dem_ü Devran Şiiri - Mira Zeynep

Ben ki ..!!!
Ummanlara karışmak ,
Derya olup taşmak isterdim dünyaya...
Ben ki..!!!
Actimmıydı kollarımı bir kuş edasıyla uçmak özgürce iklimlerin mevsimlerin ötesine ,masal diyarlarına bir ankebut kanadıyla...
Var olmak defalarca küllerimi her savuruşumda sessizce dalgalara ,..yeniden maviye karışmak bir su safiyetinde doğmak gönüllere dokunmak..!!
Ben ki..!!
Dünyadan hallerden geçmek ,halden öte hallerde yoğrulup bir çiğ damlasinda konmak papatya yapraklarında sevdalara umut olmak...!!!
Ben ki...!!
Tüm kayıp şehirlerin ücra köşelerinde kırık yoksun mahzun dilsiz sevdalara dil olmak ,nağme olmak notalarda sese gelip hüzünlü cigliklardan kederi sıyırmak...
Ben ki...!!
Her karanlık geceye saçlarımı dua misali savurup ışık olmak güneşe mujdeci bir kızıl sevda kalmak...
Ben ki...
Benliklerden sıyrılıp ..
Hem hal
Hem dil
Hem lâl..
Hem kor..
Hem su ...
Hem dünlere perde
Hem sırlara örtü...
Hem sevda ,..
Hamlara ocak...
Muhtaçlara sevgi dolu bir kucak ...
Ben ki...
Benlikten öteye ulaşan bir dem_ü devran...
Zikri beyan kalblerin sırrı şimdi dile ayan ...
Ben ki ....!!!
Açtım kollarımı dünyadan geçmiş ahire yol alan bir sevda yolcusu ...
Şimdi önce ...
Eyyy ruhum ..
Eyyy sevdamm..
Eyyy halden öte hallerim...
Dosta ayan kalb_ü demîm..
Yann ...yannn ve artık uyan ..
Uyann....!!!
Zamanıdır sûr ûn ,sîratın..
Kuşan beyaz masumiyeti ...
İşte şimdi tam zamanıdır Hallden hale ermenin...!!!
Sevda dilde bir kelâm ...
Gönüllerde cem etmenin vaktidir uyan ..!!!
m.z