Dem Şiiri - İsmet Anik

• 

  Tuna Kafkas

  ve bu arada,
  dizelerinin neden beşli yazıldığını da biliyorum;
  dem bu dem ayniyetlerinde,
  ikindi, akşam, yatsı, sabah, öğle…,
  ki beş kadim vakte işaret olsun için,
  ve biliyorum hiçbir duayı,
  ayet el kürsî kadar okumadığını da…,
  tek ibadet ve tek duanın vasılı kalbinde,
  ah;
  
  hoşçakal ve benden uzak,
  mülevveslerin kalbinde emmare nefsim,
  yine de hoşt çakal demiyorum, ve görüyorsun;
  ne denli inceldiği yerden bağlandığımı edebe ya hû…,
  
  elbette samanyolu galaksisine savrulan
  kahve çekirdeği kokusuydu hasret,
  ve sen;
  her daim smokinli,
  paytak paytak yürüyen bir penguendin,
  ya ben,
  bir yekpare orman çıtırtılarının ürpertisi…,
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)