Avuçlarında çözülmeyen bir hikmet var senin,
yazgına münferit telaşlar taşıyan gölgene
bir ben ekle,
bir ben su içsin boynundan
ve hep uzağın sesi gibi yankılan tenimde.
Yağmurun topuklarına nispet eden adın
emrivaki bir çıldırışla iniyor odamın karanlık köşesine
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta