Delilik Şiiri - İsmet Ülker

Cepte kalmadı metelik,
Gitgide büyüyor delik,
Yetmiyor aldığım gündelik,
Seninle yola devam: delilik!

İnan, ne tadım var ne de tuzum;
Delik yamanmıyor, çok mutsuzum.
Böyle giderse, kınalı kuzum;
Senden kurtulmak tek arzum.

Her deveyi çalıp götürdün amuduyla,
Fakir fukarayı bıraktın kuru umuduyla;
Saadet olur mu sandın sen parayla,
Yakında ülkeyi de satarsın bu kafayla…

Gel dön, yanlış yoldasın;
Kol düğmeleri gibi iki ayrı koldasın.
Kimse seni ölümsüz sanmasın;
Her fani gibi yolun sonundasın.