Deliler bilmez ki sevmeyi!
Uğruna tükenmeyi,
Ve canı tüketmeyi.
Ancak bu ikilemdir onların bildiği!
İşte ben de seni,
Bir delinin bildiği kadar seviyorum.
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 14:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çoçukluktan kalan alışkanlıklarımız bunlar, önceleri kollarımızı açabildiğimiz kadar açardik 'işte bu kadar' diya bağırırdık. Büyük adam olduk; belki kollarımızı açmıyoruz eskisi gibi; ama sorular hiç değişmedi! Yalnızca büyüdükçe o masum değerlere biraz acı, biraz hüzün, biraz da realite kattık. Metroda annesinin kucağında oturup annesinin alcak sesle sorduğu sorulara bağıra bağıra cavap veren adını bilmediğim çocuğa...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!