Karanlıkta gözleri parlıyordu,
İliklerine kadar üşümüş soğuğun.
Kendi savurduğu,
Yaprak taneleriyle uçuyordu
Bebek gibi.
Sırtını dönmüştü gece,
Beşikte sallanan geçmişine…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta