Deli sızı Şiiri - İsmail Arslan

Bir deli sızı sarar yüreğimi
Ayak tırnağımdan saçımın teline dek
Beynim delilenir vücudum ateşli
Terler dökerim soğuk soğuk
Ellerim boşlukla buluşup
Yanlarıma düşünce.

Bir deli sızı sarar yüreğimi
Gözlerim baktığı gök mavisini görmez
Girmez düşlerime tatlı bir yüz
Gözlerime bakan,manalı bir çift göz
sallanır dünya tutunamam
Yer kayar ayaklarım altında
Hayallere bile dokunamam.

Bir deli sızı sarsar bedenimi
Her taraf boşluk hiç bir şey yok
Sanki asırlarca derin uçurumlar
Kıpırdarsam düşeceğim,
Elimden tutacak kimsem yok.

Bir deli sızı kapatmış gözlerimi
Acıdan suratım kırış kırış
Bir gönül kuşum yok kafeste
Yalnızlık en büyük acı,
Ne büyük sızı...

Bir deli sızı sarar yüreğimi
Dalga dalga burulur yokluğunda bedenim
Ak düşen saçlarım,kederin izleri.
Hırçınlaşıverir aniden duygularım
Ve yavaş yavaş durulur
Gömülür sessizliğe ve sensizliklere.
Deli dalgalar gibi çarpar kayalıklara bazen
Vururda vurur isyankarcasına
Yeşil yosunlu taşlara başını.

Yorulur sonra bıkar taşlara vurmaktan
Durulur yavaş yavaş diner öfkesi
Sessiz sedasız uzanır kumsala
Bitkin yılgın ve mukavemetsizce...