metropildeyim.
bir tufan alevi gibi
ağzından alev çıkaranların arasında
binlerce defa yanıyorum.
bu son olmayacak.
bu belki de bir bilinenin ardından
zorunluluğu yaşam sınayacak.
haydi gömelim asli mezarlığa
diyen olsa,son bulacak bu
yanıklar.
haydi gidiyoruz gerçeğe diyecek olsa
gideceğim düşünmeden.
hücrem çekiyor beni
asmaya gitmek istiyorum
asılmaya; yargısız,cevapsız.
gidenlerin ardından anlamsızlığın evinde
gözyaşlarımı içiyorum ağzım kurudu.
gözlerim kurudu
toprağım kurudu.
çiçeklerim kurudu.
buna gerçekten üzülüyorum
kurtlandı çiçeklerim
her gün selam gönderen sana
işte!
o.......
Kayıt Tarihi : 10.4.2004 16:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!