Ekinlerin arasından geliyorum, ellerim yorgun ama bir o kadar hür,
evinden kovulmuş ürkek çocuklar gibi
Tanklar gürüldeyen bakışlarında ateşli boğalar gibi
Kaşları düşer ekmeklerine dokunsanız, eteklerinden bırakır şimşekleri
Duraksıyorum kapıları omuzluyorum, mürekkep yüzlü biri de omuzluyor sanki,
aklımı buduyorum sanki
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta