Deli gönlüm yele binmiş esiyor,
Önünde durmanın zamanı değil,
Azmış eşe dosta öfke kusuyor,
Sanki o harmanın samanı değil
Aklını oynatmış dönmüş deliye,
O soysuzu nası sevmiş yar diye,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
