Gün batar, kızıllıkta canlanır hatıralar
Bir özleme gebedir o saat manzaralar:
Aşkın, hicranda yanan acı gerçeğidir bu
Hasret akşamlarının kanlı çiçeğidir bu
O renklerde tutuşan bir masumun âhıdır
Ve alın yazımızın alevden günahıdır
Siyaha bürünürken bu tunç rengi gölgeler
Kendini boğazlayan zulmete isyan eder
Ve bağlanır elimiz, kollarımız bağlanır
Bir taş kesilir insan, kendini öldüm sanır
Günün battığı yerde ağlayan sevgililer
Ufuklara yaslanıp Tanrı’dan vuslat diler
Dökülürken göklerden zifir gibi bir gece
Bir hasret kalır bize bir de sonsuz bilmece
(18/08/1976)
...Ve İşte Sarıkamış
Istırap varsa eğer yaşanacak, yaşanmış
Bin türlüsü karşımda...ve işte Sarıkamış!
12/07/1976
Kayıt Tarihi : 7.1.2010 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!