Yırtılır akıl bir deli giydiğinde ama ahenkle
Uykunun koynuna girer karabasan gibi çığ
Yutar en afilli yanını rüyaların çinko tadında
Hangi akıl çıkarır aşkı meşkin kuyusunda.
Yarası sızlasa kabuğundan elmalar yapar
Dörde bölünse gece çekirdeğinden güneş
Nadir zamanlardır omuz omuza susmak
İğne deliğinden pencere, içi dolu zambak..
Kayıt Tarihi : 23.11.2016 16:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!