Hayata küstürdün beni vefasız
Yüzüme gülerek sırtımdan vurdun
Senin de geçmesin günün cefasız
Yüzüme gülerek sırtımdan vurdun
Bakışlarınla sen gönlümü yaktın
Gözümde yaş olup dinmeden aktın
Ayrılık yok dedin, neden bıraktın
Yüzüme gülerek sırtımdan vurdun
Beni sevdiğine nasıl inandım
Sana ben yürekten, candan bağlandım
Ben seninim, sen de benimsin sandım
Yüzüme gülerek sırtımdan vurdun
İstanbul havası gibi değiştin
Hani gülüm sen de beni sevmiştin
Anlamadın gözlerimde güneştin
Yüzüme gülerek sırtımdan vurdun
Kayıt Tarihi : 29.9.2006 17:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!