Gölgeler yıkılıyor evimde akşamları.
Bir ses yok, neden olsun ki ışık.
Eksikliği verildi, aynada yok gül.
Yastığımda yok nazlı çiçek.
Susmaz hiç kalbimin gürültüsü.
Özenle topladığım dağınık türkü.
Kayboldu şimdi zaman ve mekân.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta