Değilmi (?) Şiiri - Kökeli Ozan

İnsan oğlu insanlığa görevin,
Hayat mektep ise sevgi ödevin.
Kalp kırmadan şu dünyadan göçenin,
Yönü kıble yolu cennet değilmi.

Allaha ibadet farzdan değilmi,
Allaha ibadet arzdan değilmi.
Kula kul olmayı hakkı öğreten,
Allahın resulü nurdan değilmi.

Boşa isyan etme boşu boşuna,
Haktır sana gitmesede hoşuna.
Her şey haktan hiç uğraşma boşuna,
Derdi veren saran Allah değilmi.

Derviş insan boşa değer biçermi,
Sırat köprüsünden her kul geçermi.
Kimi asi kimi zalim onların,
El açıp yalvarmak kuldan değilmi.

Kim olursa olsun koca dünyada,
Ayırt etmez yaradanım kuluna,
Sultan oğlu padişahdan olsanda,
Dünyada servetin kefen değilmi.

İnsan oğlu bir çamurdan bedenin,
Yol almış bak arş`a doğru bedenin.
Bir şeyhi var şefaat eden ümmetin,
Adı Ahmet nur Muhammet değilmi.

Selam olsun yadellerin yurdundan,
Hasret kokar şu dağların ardından.
Öksüzüm ben kim ağlasın ardımdan,
Yavru için ana hasret değilmi.

Köke’li ozan heder al bu sözlerden,
Uzak durma hakka bakan gözlerden.
Selam olsun ey Muhammet bizlerden,
Bu gün dünya yarın ahiret değilmi.