Değerlilerim Şiiri - Ahmet Olcay

Hayatta en değer verdiğim üç kişi.
Hiç birzaman hangisi daha değerli diye ayıramadığım.
Mevzu bahis oldukları zaman,
Kendimi bile yok saydığım.
Hepsini doğduğumdan beri tanıyorum.

Bir değerlim;
İlk tanıdığımda beklentileri vardı hayattan, kendisi için.
Çok güçlüydü, yapamayacağı şey,
Yenemeyeceği kişi yoktu.
Zaman ilerledikçe kendisi için ne istediyse,
Benim için yapmaya başladı tüm bunları.
Kızdığım zamanları olmadı değil ama,
Bunları beni çok sevdiği için yaptığını anlamam uzun sürmedi.
Ve hayatımın sonuna kadarda,
Onun yanındayken güvende olduğum kadar güvende hissetmedim,hissetmeyeceğim biryerde kendimi.

Diğer bir değerlim;
Bir değerlimden farklı değil oda.
Hatta bir bütünün iki yarısı desem yanılmış olmam onlara.
Ayrı kaldığımda canımı onun kadar acıtan,
Ve yapması gerekenleri tam yerinde,
mükemmeliyetle yapan,
bir kadın daha yoktur zannımca.
Onun için dünyanın en güzel sözlerini doldursam sayfalarca,
yinede anlatmış olamam o meleği tam anlamıyla.

Bir değerlimde;
İlk iki değerlimin armağanıyım ben ona,
o da bana...
Canım yandığında ya da içlenip ağladığımda,
Kaç defa ağlarken gördüm farkettirmemeye çalışırken bana.
Kendimi en değersiz hissetiğim zamanlarda,
Onun verdiği değerle kaldım hep ayakta.
Her nekadar belli etmesekte birbirimizi ne çok sevdiğimizi,
En zor durumda kaldığımız zamanlar,
Birbirimizi ne çok sevdiğimize hep şahitti.

Ve ben hep sevmeye devam edeceğim bu üç değeri.
Hayat nereye sürükler, nerede durur.
Kimleri alır, kimleri bırakır bilinmez.
Ama hayatımdaki bu üç değer...
Benimle aynı yolda ölene kadar devam eder.