Değeri Biçilemeyen Dert Şiiri - Kemter A ...

Bu şiir, derin ve yakıcı bir içsel acıyı, dünyevi hiçbir şeyin dindiremeyeceği bir derdi güçlü bir şekilde ifade ediyor. Şair, gökyüzü yarılıp dolu yağmurlar yağsa, depremler olup denizler taşsa, sular köpürüp bentler yıkılsa bile bağrındaki ateşin sönmeyeceğini söyleyerek, acısının ne kadar büyük ve dışsal olaylardan bağımsız olduğunu vurguluyor. Bu, belki de manevi bir kayıp, derin bir hayal kırıklığı veya onulmaz bir aşk yarası olabilir. Lokman hekim gibi en büyük şifacı bile karşısına gelse, bin çiçekten deva bulup getirse, hatta âb-ı hayat (ölümsüzlük suyu) içse bile ruhundaki sızının dinmeyeceğini belirtmesi, derdinin fiziksel bir rahatsızlıktan öte, ruhsal ve derin olduğunu gösteriyor. Dünyevi çarelerin bu acıya hiçbir faydası olmayacağı kesin bir dille ifade ediliyor. Mecnun gibi sahraları dolaşsa, Yûnus gibi bir kapıya kul olsa, bin şairin diliyle konuşsa bile gönlüne değecek bir söz bulamayacağını söylemesi, acısının sözlerle ifade edilemeyecek kadar derin ve kişisel olduğunu gösteriyor. Dünyevi tesellilerin ve anlatıların bu yarayı iyileştiremeyeceği vurgulanıyor. Kârûn gibi çil çil paralar saysa, ayağının altına atlas serse, Basra'yı Bağdat'ı eline verse bile bu derdine bir paha biçilemeyeceğini söylemesi, acısının maddi değerlerle ölçülemeyecek kadar kıymetli ve manevi olduğunu gösteriyor. Dünyevi zenginlik ve güç, bu içsel yarayı iyileştirecek bir değere sahip değildir. Şair, yaşadığı derin acının dünyevi hiçbir şeyle telafi edilemeyeceğini, dindirilemeyeceğini ve değer biçilemeyeceğini güçlü imgelerle anlatıyor. Bu, belki de ilahi bir özlem, manevi bir kayıp veya dünyevi bağların ötesinde bir ıstırap olabilir.