Değer Şiiri - Hodul Durakcı

Güneş ışıklı bir gecede,
Uzanıyorum bulutların üstünde.
Sessizlik çok gürültülü geliyor,
Benim sâkim hayal meclisinde.

En güzeline vuruldum,
Hayat verilmiş alemler içinde.
Ben ateşine kül oldum da söndüm,
Bir buzken cehennemin en dibinde.

Dilekler boşaymış biz tutunamazken,
Yıldızlar edilirmiş evlerinden.
Hodul'un en büyük mutluluğu,
Ellerinmiş bilememiş onları tutarken.

Bulur bizi de, şüphem yok son umut.
Ayrılık sonu gelen mutluluk.
İçim her zamankinden daha buruk,
Anlatıyorum derdimi, ses tellerim kopuk.

Varsın sözlerin kalbime dolsun,
Bedenim toprak, kanım su olsun.
Mezarım saksı, ruhum yâr olsun,
Olsun ki, siyah gülüm can bulsun...