Bana koyan birilerini kaybetmek değil, aslında asıl olay o kişileri sevdiğin, değer verdiğin halde seni takmamalarıdır.Aslında bilmezler ki kendileride bir gün sevecek ve o zaman kaybetmenin ne olduğunu anlayacaklar.Bırakalım da onlar çocukluklarını yaşasınlar ve bizlere çocuk gözüyle baksınlar, kendileri yetişkin ve bilinçli kişiler olsunlar ama hiç büyümesinler.Herzaman etrafındakileri aptal ve gerizekalı olarak tanısın ONLAR!
Bak! Değer vermek öyle kolay birşey değildir.Eğer tabi gerçekten değer verebilmişsen bunu anlarsın, haa yok sen öylesine ben laftayım diyenlerden isen bir sözüm yok sana.Ya yok ben değer verdiklerimin yanında lafta kalmam diyorsan, benden sana bir arkadaş tavsiyesi olsun.Sakın hakkettiğinden fazlasını ona gösterme, bu kim olursa olsun, çok yakın bir arkadaşında olabilir, kardeşin kadar sevdiğin biri yada sevgilin kimse kim!
Çünki hep değer verirsin, o hep daha fazlasını ister sen kıramazsın niçin? Çünki değer vermek şakaya gelir lafta kalır birşey değildir.Onu kıramadığını ona anlatamazsın iyi davranırsın suçlu olursun, birşey istediğinde yaparsın mutlu etmek için daha çok yaparsın çocuk olursun, dışarı çıkmak istersin elini tutarsın sapık olursun, onun hakkında iyi düşünürsün doğru yaparsın yanlış olur çok bilmiş olursun.
Yağız SavaşKayıt Tarihi : 20.8.2011 01:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!