Dediler
Çıkınca rahimden ins pazarına
Hamdolsun nimete ne hoş dediler
Daha bakınmadan dünya dârına
Böyle ıyâl olmaz nahoş dediler
Gezindim bir elem bu kâşânede
Derman u devayız, söylen dediler
Söylendim rahımı gam-ı hânede
Çare yok, git biraz eylen dediler
Bu gemi felahtır arz hem semada
Durma bin sermayesi âlâ dediler
Gördüm ki batıldır boğar deryada
Kastın nedir binersin, câna dediler
Gaibim hem acîp bu seyranede
Itret-i Ahmed var, sal ol dediler
Vardır ab-ı hayat bu meyhanede
Alidir kaim yoluna râm ol dediler
Anda ümitvârım olsa da cürmüm
Hatasız kul olmaz, Afuv dediler
Kaderime cihet heran yürürüm
Ashabul Yeminden er ol dediler.
Kayıt Tarihi : 11.1.2022 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk dörtlük şairin anne babasının kendisi küçük yaşlarda ayrılması akabinde üvey anne elinde istenmeyen evlat olma öyküsünü özetler. Ikıncı dörtlükte başıboş ve umutsuz geçirdiği ilk gençlik dönemindeki çare arayışı ve hezeyanlarını anlatır. Üçüncü dörtlükte ona tavsiye edilen bir süre sonra kendisini içinde bulduğu mesleğin, hayatını ve ruhunu nasıl zehirlediğini anlatır. Dördüncü kıtada dinsel bir dönüsüm yaşar ve itikadî olarak tamamen değişir. Bu değışimin hangi cihette olduğu mısralarda yer alır. Son dörtlükler ise özüne dönüş ve yaşama gayasinin özetidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!