Sevme dediler bende inadına sevdim.
Sevgi bahçelerinde saraylar inşa ettim.
Çökmekte olan aşkın köprüsünden defalarca geçtim.
Kendimi kuş gibi hafif, delikanlı gibi güçlü, hissettim.
Menzile ulaşamazsın dediler. İnadına ulaştım
Sevgi uğruna başı dumanlı çok dağlar aştım.
Yoruldum. İçtim buz gibi kardan sevgi suyunu,
Diktim sevgi fidanlarını coştukça coştum.
İçme dediler ağulu tastan inadına içtim.
Gidebildiğim her yere, sevgi abideleri diktim.
Sevgi tarlasını, bırakmadım hiç nadasa,
Kucaklar dolusu katar-katar sevgi biçtim.
Açma dediler yüreğindeki sevgi sayfalarını, inadına açtım.
Güzeli göremeyenlerden, kaçabildiğim kadar kaçtım.
Dağıttım sevgileri gözyaşımla, dağıtabildiğim kadar,
Aştım başı dumanlı karlı dağları, yârime kavuştum.
13.01.2005
Kayıt Tarihi : 25.1.2012 16:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!