İmânın şehrine vardığım zaman
Kapıda durunca dedi: haslettir
Giripte özüme baktığım o an
Besmele görünce dedi: şefkâttir
Adımı atınca bastığım yere
Bakınca dedi ki: hedefin nere?
Babamın Havvayla çıktığı yere
İşâret verince dedi: rahmettir
İkinci adımda anam konuştu
Bütün hasselerle sinem konuştu
Telli turnalarla sunam konuştu
Kameri yarınca dedi: hikmettir
Lûtfu ilhâm bahşettiği sırada
Hikmeti; kelâmım olan mısrada
Esrârının mucibince İSRA’da
Düldüle vurunca dedi: gurbettir
Nebilere imâm olup Kudüste
Meleklerde uyup, beytül makdiste
Kılınan namazda var olan histe
Sidreyi görünce dedi: vuslattır
Refref alıp götürünce menzile
İfâdesi: min rabbiküm ünzile
Şedde tutar, esre, üstün, hemzile
Noktayı sorunca dedi: devlettir
Ayağı miraca kaldırdığında
Muallâk taş’ uçar oldurduğunda
Sidretül müntehâ doldurduğunda
Cebrâîl durunca dedi: ruhsattır
İSLÂMİ: der bast-ı zamân içinde
Elem, keder, hüzün, efgân içinde
Dâveti aldı bu hengâmın içinde
Burakı görünce dedi: savlettir
Kayıt Tarihi : 31.1.2021 17:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!