Bu bir aşk hikayesidir derdi dedem başlarken söze,
Öyle anlatırdı ki, aşık olmak isterdim bir çift göze.
Her aşk hikayesinin sonunda değinirdi şu söze,
Aşk deyip geçmeyin, aşk; öze inmektir öze.
Yıllar geçti ne götürdüğünü fark ettirmeden,
Dedem toprak oldu, hikayesi yaşadı bilmem ki neden.
Bir düşünce var aklımı devamlı meşgul eden.
Özüne inemezsem aşkın, farkım kalmaz değersiz bir abideden.
Düşünceler düğümlenmiş bir ip çözemedim yıllar boyunca,
İrkildim, omuzumda bir el hissedip, kulağımda bir ses duyunca,
Bakar mısın? dedi, döndüm ve nihayet o muhteşem gözleri gördüm.
Vuruldum o gözlere ve tekrar bedendeki tenime döndüm.
Bu nasıl güzelliktir böyle güzel görmedi gözler,
Ne duyguymuş, yürek coşmuş, bir an görmese özler,
"Dedem derdi dersin bir gün", demişti dedem,
Cümle kurman imkansız, kursan da yetersiz kalır sözler.
Kayıt Tarihi : 4.11.2020 16:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!