Dedem Annanem özlem duydugum

Dedem, Annanem…
Siz gittiniz,
Ama ben hâlâ sizi yaşatıyorum,
Her nefesimde, her adımımda,
İçimde saklı kalan sevgiyle.

Beni büyüten elleriniz artık yok yanımda,
Ama yüreğimde hâlâ sıcaklığınız var,
Her gece sizi anarken,
Gözlerimden yaşlar düşüyor sessizce.

Dedem, sert ama bir o kadar da şefkatli yüreğinle,
Öğrettin bana dayanmayı, sabretmeyi,
Seni dinlerken anladım hayatı,
Şimdi ise sensiz ne yapacağımı bilemeden kaldım.

Annanem, nazik ellerinle sardığın kalbim,
Dudaklarındaki tatlı dualar hâlâ kulaklarımda,
O sıcak sesin, gülüşün yok artık burada,
Ama ben seni her an hayalimde yaşatıyorum.

Beni büyüttünüz sevgiyle,
Her düşüşümde kaldırdınız,
Her yol gösterişinizde yolumu aydınlattınız,
Şimdi ise yokluğunuzla sınanıyorum.

Geceleri uyku tutmaz,
Adınızı fısıldar yastığım,
Kimi zaman rüyalarımda gelirsiniz,
Ve ben o an yaşarım tekrar çocukluğumu.

Dedem, Annanem,
Sizden aldığım güçle dimdik duruyorum,
Ama yüreğimde derin bir boşluk var,
Siz olmadan dünya ne kadar sessiz, ne kadar soğuk.

Beni büyüten ellerinizin yokluğu,
İçimde tarif edilemez bir acı,
Ama biliyorum ki, siz oradasınız,
Benimle birlikte, sonsuzlukta.

Dedem, Annanem,
Sizi çok özlüyorum,
Ama hayat sizin bana öğrettiğiniz gibi,
Güçlü, sevgi dolu devam ediyor. Birazda şımarık halletim dedecim