De Sen ! Desen Desen Şiiri - Ahmet Ünal

Bu akşam Meltem’ de bir güzel gördüm
Sanki saçlarını elimle ördüm
Gönül defterini ikiye dürdüm
Al kalemi dedim, yaz desen desen…

Kanatsız melekti bel ki şeytandı
Feleksiz, tarihe büyük destandı
Çağlaydı, erikti, yeşil bostandı
Tepeden tırnağa, yaz desen desen…

Dedim: “Ne olursun, dön de bakıver
Beni alev alev bende yakıver
Şelale benzeri gönle akıver
Gümbür gümbür gel de, kız desen desen!

Sabır dağlarımı yerle bir ettin
Akvaryum gözümü tuttun kör ettin
Yürek ağacımı yaktın, nar ettin
Ele ele tutuşsak, biz desen desen…”

Gökkuşağı gibi dolandı renk renk
Boyu boyuma uygun, göz güneşe denk
Yaşarım aşkını ben hevenk hevenk
Hasreti koynuna diz desen desen…

Meltem akşamında Ahmet kulunu
Billahi eyledin değirmen unu
Sararım bağrıma sen de yaz bunu
İstersen göğsüne çiz desen desen

Dönüp de bakarak gözlerime
Ah! Bir “seviyorum! ” desen..
“Seviyorum de, de haydi sen! ...”