Unutmak isterken, o gözlerini
Ve güneşin kıskandağı yüzünü
Hergün biraz daha geçmişe batıyorum
Gittikçe daha berraklaşıyor
Hafızamdaki anılar ve sen...
En çok geceleri hatırlıyorum seni
Uykularım kaçıyor karabasan gecelerde
Ve geceler dayanılmaz oluyor
Sanki boğuluyorum, gecenin sessizliğinde...
Sensiz gittikçe uzuyor sabahlar
Bir asır süren işkencenin sonunda
Kurtuluşum oluyor sabahın ilk ışıkları
Artık ne kadar dayanırım bilmiyorum
Kayıt Tarihi : 29.7.2003 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!