Yokluğun hastalık gibidir sinsice eriten
Acısı zehir misali bedenime hükmeden
Sor ki nasıl yaşarım seni böyle severken
Artık bu yaman ayrılığa dayanamıyorum
Ölümlerden dönerim her gündüzün gecesinde
Sevgimin yükü büyük sıkıntımın çilesinde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var