I
Ayazda yalnız üşü siyaha dek
omzumda ıssız değildir gece tek
yaşlarım yıldız kayan birer büyük
var ki sayısız omuzlarımda yük
Bir sabah dört kara bene kondu yüzüm
Bir sabah dört kara ben düştü yüzüme
Bilmem kaç kırmızı ben omuzlarıma
Bilmem göğsüme
Bir sabah on kilo verdim
Bir sabah bir yıl dışarı çıkmadım
Uzun kış gecelerinde
Her gece değil
Tam gece de değil
Yeni başlardı ki güneş
Beyazlarla laciverti açmaya
Ben düşünürdüm
Önce bulutlar vardı
Seni ilk gördüğümde de
Gökte de bende de
Mavi gözlerine rengini veren bulutlar vardı
Mavi gözlerine rengini veren hep ne düşünürdüm
Görünen görünmeyen mevcudatın üzerine
Islak çarşaflar örten bu yağmurlar
Yüzümü yıkayan dudaklarımı çatlatan
Karı dindirip kendi yağmaya başlayan
Bu yağmurlar uyandıramaz beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!