Davet Şiiri - Hasibe Gezgin

Türküler aydınlığı çağırırken,
Niye karanlığa kurayım saatimi.
Mısralar umudu doğururken,
Neden sisler perdelesin gözlerimi.

Çoğalttıkça kardeşliği içimde,
Irmaklar gibi çağlıyor yürek.
Kendimi sundukça hesapsız sevgiliye,
Sevda dokunuyor ömürde ilmek ilmek.

İşte hayat! İşte aşk…
Gözlerim düş mavisi.
Azığım ışık,
Yolum dupduru; dostluklar berrak!
Yüreğim cennetin en uğrak yeri.

Dilimde yaşamın ak ve saf tadı,
Ellerim yıldızların kanadı.
Yüzümde baharın davetkâr sûreti,
Boy versin düş bahçemde kardeşlik ağaçları.
Ağaçlardan gölgelensin uygarlık yolcuları.
03.09.2006