Datça Güzeli Özlem Şiiri - Xizan Şîlan

DATÇA GÜZELİ ÖZLEM

ben
şiirimi senin melul zeytin gözlerine
sunuyorum
uykusuz gecelerimin çıplaklığında
hayalini yastık
sıcak nefesini yorgan yaptım
çoğu zaman sessizim
benim yerime sancılı
kederli ve dokunaklı
şiirler konuşur
senin yumuşak kafesinin çöllerinde
kervanının baş çekeniyim
yay gibi kaytan kaşlarının tutsağıyım
kirpiklerin keskin bir hançer gibi
saplandı yüreğime
senin bal dudaklı gülüşlerinin aynasında
kendimi keşf ettim
akşamların hoş sohbetınde
senin güzelliğinden bahsediyorum
Datça'nın melul bakışlı Özlemi
ben senin gizemli aşkının dergahının
bekçisiyim
nurlu yüzünün ilahi ışığının
esiriyım
özleminin ateşinde iç organlarım
tutuştu
vücudumun kemikleri eridi bende
senin yokluğunda ölüm orucuna girdim
yalnızlığımda inzivaya düştüm
feleğin çarkı belimi erken büktü
korku ve endişe titreyen yüreğimde
yuvasını kurdular
meyhanelerin kapısı son durağım oldu
sigara dumanımın halkaları arasında
boğuldum
mahsun gecelerimin nefesinde
sessiz derin iç çekmeler
inlemeler ve hıçkırıklar yankılanır
ben sensiz sahra çöllerinde derbeder
bir derviş oldum
Datça güzeli Özlem
hasretinin kıyısında gemim
karaya oturdu
umut ağacımın yaprakları
feleğin rüzgarının dalgalarında
savruldular
ömrüm hep engebeli, dikenli ve
şansızlıklarla dolu yolarda geçti
günlerim ve gecelerim
senin gelmenin hayaliyle geçiyor
sensiz derunimin nehirleri tersine akıyor
yalnızlığımda ruhumun gölgesine sığınıyorum
odamın kapısının zilini hep hüzün çalar
içimdeki mavi göğün serçeleri
uçamaz oldular
sefil ruhum yetim ve sahipsiz bir mezar taşı
yokluğında üşüyorum, tir tir titriyorum
bütün mevsimler benim için kış
yılların mutluluğu hatır istedi benden
Datça esmer güzeli Özlem
sen benim mehtabımın göldeki şavkısın
gel kör karanlık gecelerimin dolunayı ol
senin ayaklarının altına kadife halı sereyim
siyah saçlarının tellerini altın boncuk
ve incilerle süslüyeyim
nazenin ellerinle cennetinin çeşmesinden
bir tas kewser suyu bana sun
çorak toprağımın bereketli yağmuru ol
tarlamın buğday başaklarını
senin özleminin değirmeninde öğütüyorum
gel sazımın telleri arasında yanık bir aşk türküsü ol
sarhoşluğumun kara sevdasında
senin hayalinin etrafında semaha dönüyorum
her zaman senin büyülü aşkının secdesine
duruyorum
sabah namazlarında sabır duasını
okuyorum
ben senin filiz boyunu renkli
gökkuşağı ile donatırım
kemer olup ince belinin kıvrımlarına
dolanırıım
güzelliğinin önünde bütün şehirlerin
boynunu eğerim
Datça güzeli fidan boylu Özlem
gel kambur kaderimin ince sızısını
narin ellerinin avucuyla ovala
ateşli öpücüklerinin ıslaklığıyla derin
yaralarımın acısını dağla
gel viraneye dönmüş arzularımın melhemi ol
takatsız düşen dizlerimin dermanı ol
ızdırabımın çaresizliğine çare bul
Datçanın baygın bakışlı güzeli Özlem
ben utandım, çekindım
cesaret edemedim
susuz ve açlık çeken duygularımı
senin yumuşak göğsünün yaylalarında
otlatayım ve su vereyim
bağışla beni kara gözlüm
şafak gözlüm
bahar gözlüm
deniz gözlüm bağışla

Xizan Şîlan
2021-11-09
Stockholm