Çocukluğumu düşünüyorum, öylesine
Perdelerin en mutlusuydu, tiyatronun.
Gençliğimdeki, uzun matemin yaratıkları!
Türeme değil bu, tam aslıdır Darwin…
Bıktım artık, yaklaşmayın diyecek kadar
Üstünüz de, astınız da aynı yapıda, billah.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta