Darendem Şiiri - Ramazan Pamuk

Elbistan, Yapalak, Yeniköy derken
Palanga’dan geçer yolun Darende’m
Geç kalma vuslata çık yola erken
Mest eder bir katre dolun Darende’m

Al yeşil Darende’m giymiş alları
Yaz bahar açılır gonca gülleri
Hoş eder, coş eder kor gönülleri
Dertlilere deva yelin Darende’m

Zengibar Kalesi burçları taştan
Alplerin tarihi yazmışlar baştan
Ecdadın sancağı aynı kumaştan
Sen telli duvaklı gelin Darende’m

Tohma Çayı gibi coşuyor insan
Manevî haz ile yaşıyor insan
Dünyayı bir celse boşuyor insan
Bal olmuş kelamın dilin Darende’m

Otuz yaprak gül misk ile amber
Seyyid oğlu Seyyid soyu peygamber
Sağında solunda bir ulu makber
Erenler ermişler ölün Darende’m

Somuncu Baba’nın ebedî yurdu
Yedi tefsir Fatiha’yı duyurdu
Manevî sultanlar ilahî ordu
Hazirede yatar Velin Darende’m

Hulûsi Efendi sultanlar şâhı
Andırır cemalı gün ile mâhı
Haki pâk eyledi yundu günâhı
Necesten âreste selin Darende’m

Dağ başında duman karın var senin
Yüreğimde başka yerin var senin
Battal Gazi gibi çerin var senin
Kahramanlar yurdu elin Darende’m
İ