Evrenin boşluğunda dönen sarmallarız hepimiz.
Savruluyoruz korkarak değmekten birbirimize,
Döndükçe hızlanıyor ve daralıyor çemberlerimiz.
Yalnızlaştırıyor yanlı yalın endişelerimiz.
Kimbilir belkide değerek çoğalır ve genişleriz.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta