Dar-ı Dünya Şiiri - Mehmet Şahan

DAR-I DÜNYA

Bu fani ömrünü şad olur sanma,
Hep kendince döner bu Dar-ı Dünya!
Yaşadığın sürgün yad olur sanma,
Gün gelince söner bu Dar-ı Dünya!

Seherde meltemi eser sanırsın,
Şerlerde şiltemi keser sanırsın!
Neferde matemi kısar sanırsın,
Yönelince siner bu Dar-ı Dünya!

Yazları yaylası hoş olur sanma,
Rüzgârı havası loş olur sanma!
Düzleri ovası boş olur sanma,
Güz gelince diner bu Dar-ı Dünya!

Neşesi haftayı, ayı buldurmaz;
Köşesi paftayı, payı buldurmaz!
Kaşesi ortayı, rayı buldurmaz;
Yeterince dener bu Dar-ı Dünya!

Pîr-i Fânî der ki; aldan ıratır,
Çiçeğini gizler, daldan ıratır!
Böceğini gözler baldan ıratır,
Meşrebince hüner bu Dar-ı Dünya!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
27.07.2025 – KAPAKLI