Damlalar
Camdan cama
Bir ağıdı anlatır gibi
Hüzün yaşları düşerken
Dilime
Özledim demekten
Sevdim demekten başka
Ne bir cümle
Ne bir sözcük geliyor
Ah bir kere dokunabilsen
Buğusu üstünde
Kanar yüreğimin tellerine
O bildiğin ezgiyi
Bıkıp usanmadan
Söyleyip durmaz mıyım
Her damlayı
İzci titizliğinde
İzlemeyi sürdürürken
İçimde bin yıl süren
Pişmanlıklarım için ayırdığım
Saklı köşelerimde
Çocukluğumun
Gözyaşları depreşir durur
Ipıslak bir
Yarış başlamıştır artık
Önlemeye ne gücüm
Ne de isteğim var
Bırak diyorum bırak
Su yatağını bulur nasılsa
Hadi gel artık
Bir de gözlerime dokun
Söz zırlamayacağım
Yeter ettim gayri
Damarlarımda kurumasını da
Beklemeye tahammülüm yok
Güneşi bekle diyorsan
Sözüm yok ama
Bu ne karanlık
Hiç mi sabah olmayacak
Demeye kalkma sakın
Bilmez misin ki
Döktüğüm sırlı damlalar
Güneşin ardından
Gökkuşağını da getirecektir
Sımsıcak gülüşlerin peşine düşerek...25.1.2018
Yusuf Işık 3
Kayıt Tarihi : 25.1.2018 17:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!