Damla Damla Şiiri - Taha Taha

---

Damla Damla

Bazen suskunluk bile konuşur ya,
Benim suskunluğum, içimde biriken binlerce yağmur damlası…
Her biri ayrı bir özlem, ayrı bir pişmanlık,
Ve belki de hiç söylenmemiş cümlelerin ağırlığıyla dolu.

Bir mektup gibi yazıyorum sana,
Sayfaları ıslanan, mürekkebi dağılmış bir mektup…
Çünkü gözlerimden süzülen her yaş,
Bir harf oluyor gecenin koynunda.

Damla damla düşüyor kelimeler,
Bazen yüreğime, bazen kâğıda…
Biriktikçe ağırlaşıyor hayat,
Ve ben, biriktikçe daha çok susuyorum.

Belki bir gün okursun bu satırları,
Ve anlarsın;
Benim damla damla dökülen gözyaşlarım,
Aslında sana söyleyemediğim koca bir çığlık.

---