sokakta dalgın yürüyen bir kadın
düşünceleriyle üşüyor belki
sorulsa elemi, 'nedir muradın? '
konuşmaz bin yıldır susuyor belki
derdini anlamaz şehir ve dekor
ne kalbi ne aklı bu soruyla yor
meçhulden gelmiş meçhule gidiyor
boşluğu aynada kusuyor belki
hep gezinmiş ümidin yamacında
sabrı pişirmiş o aşk ocağında
acılar seslenmiş darağacında
maziyi eliyle asıyor belki
kaybolup gitti ah birden bakıştan
bir gizli tecessüs bir yakarıştan
meltem ile sokakta her savruluştan
şimdi bir limanda esiyor belki
Kayıt Tarihi : 8.11.2006 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!