Bu tarz bekleyişlerde buldum zihnimin aydınlanışlarını.
Bulanık, tozlu, dumanlı yollardan arınışlarını …
Derviş misali!
Şaki olmanın verdiği rahatsızlık, hiç çekilmez biliyorum …
O yüzden bekliyorum ya işte,,,
Gülümseyen dudakların iç ferahlatıcı hafifliğini …
Selamet dedikleri! ...
Tekerrür dedikleri, bu yaşadıklarımın ta kendisi mi yoksa?
Ortaya, her zamanki gibi bir karışık yapsana be usta!
Keyfimin orasını burasını mıncıklamadan …
İşte, oldu derken, yine kaynatıyorum gerçekleri …
Unutturuyorum, hektarlarca yanan ormanı!
Selamet bu işte!
Dalgınca!
Safça!
10/10/2003
C.tesi
01:30
İzmit
feaxx.com
1094
Kayıt Tarihi : 12.1.2013 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!